voordekunst bij EenVandaag

vandaag bij EenVandaag een item over voordekunst! Met dank aan Floris Kortie, Peter Franken en Yorrick de Nooijer en Orpheu de Jong.

vanaf 18.20 min is het voordekunst item te zien

voordekunst mei nieuws

Crowdfunding voor kunstprojecten

Vandaag in Het Parool, een interview met mij over voordekunst. Dank aan Loes de Fauwe.

ps: wanneer komt er een digitale editie van Het Parool?

RedLightRadio in Het Parool

Onder het motto 'beter laat dan nooit', hierbij het artikel over RedLightRadio in Het Parool van afgelopen weekend. Dankjewel Liedewij Loorbach voor het mooie stuk en het vermelden van voordekunst!

Crowdfunding in het nieuws

Gisteren publiceerde het Financieel Dagblad een bericht van de Autoriteit Financiële Markten waarin gewaarschuwd werd voor crowdfunding. Hieronder een reactie van Pim Betist : 

Crowdfunding, investeren in verandering

Bijna tien jaar geleden zat ik in een taxi in New York, toen ik luisterde naar de radio en me ergerde aan het beperkte aanbod van muziek. De ongetekende bands die ik in het live circuit hoorde vond ik veel beter dan de muziek op de radio. Ik besloot SellaBand op te richten, een website die de macht bij de muziekliefhebber legde. Met kleine investeringen van een grote groep mensen zouden wij zelf bepalen welke artiest de studio in mocht om een album op te nemen. Mijn idee sprak velen aan. We verzamelde meer dan 3 miljoen dollar van ongeveer 50.000 muziekliefhebbers. Het fenomeen “crowdfunding” was geboren. Kiva.com, Kickstarter.com en Tenpages.com volgden met succes.

Gisteren las ik dat de financiële toezichthouders Autoriteit Financiële Markten (AFM) en de Nederlandsche Bank (DNB) zich gezamenlijk hebben georiënteerd op nieuwe financieringsmodellen die bekend staan als ‘crowdfunding’. In het artikel wordt een definitie en een opsomming van wettelijke bepalingen gegeven die van toepassing kunnen zijn. Daarnaast wordt gewaarschuwd voor risico’s die kunnen ontstaan voor gebruikers. Bij het bepalen van de risico’s is geen onderscheid gemaakt tussen crowdfunding en “peer to peer lending”. Dat laatste is een model waarbij consumenten geld aan elkaar lenen met kans op financieel rendement en heeft een totaal ander risico profiel dan crowdfunding.  Peer to peer lending mag daarom niet over een kam geschoren worden met crowdfunding. 

DNB en AFM noemen in hun publicatie voorbeelden als het uitlenen van geld voor het kopen van een wasmachine en het investeren in de opname van een CD in een adem. Het opnemen van een CD heeft een wezenlijk ander gevolg dan de aanschaf van een wasmachine. Bij het voorbeeld van de wasmachine is er slechts een partij die er baat bij heeft. Er zijn geldverschaffers en geldvragers. Bij succes kan alleen de geldvrager van de wasmachine gebruik maken. In het geval van de CD is er ook een derde partij, namelijk de partij die van de opgenomen CD kan genieten. De CD heeft de potentie om door duizenden klanten, die niets te maken hebben met het crowdfunding platform, gekocht te worden. Daarnaast zijn er miljoenen radioluisteraars en internetgebruikers die baat kunnen hebben bij de opname van de CD.

We kunnen dus pas echt van crowdfunding spreken als een gemeenschappelijk doel nagestreefd wordt waar een derde partij ook baat bij heeft. Zo maakt de 1procentclub onder andere weeshuizen in Afrika mogelijk middels crowdfunding. Voordekunst.nl doet hetzelfde voor bijvoorbeeld sociale sculpturen. Het volk van de Verenigde Staten maakte de benoeming van president Obama mogelijk middels crowdfunding. Er moet een dikke lijn getrokken worden tussen crowdfunding en peer to peer lending. Crowdfunding, zoals het bedoeld is, kan een grote verandering teweeg brengen in onze samenleving. Potentie die niet gezien wordt door traditionele partijen wordt mogelijk gemaakt door een kleine bijdrage van een grote groep mensen. Ik schaar de aanschaf van een wasmachine niet onder deze zelfde potentie. Als een oma van haar jaarlijkse pensioen beroofd wordt door een geldvrager die, om welke reden dan ook, niet terug betaalt wil ik niet dat crowdfunding daar de schuld van krijgt. 

Vriendelijke groeten,

Pim Betist

OerolTube, een interview met...

In 2009 lanceerden Yorrick de Nooijer en Peter Franken een pilot van OerolTube op het Oerol festival, Terschelling. OerolTube is een video-installatie in de vorm van een openluchtbioscoop en een platform voor beginnende filmmakers in verschillende genres binnen de videokunst en film. Dit initiatief vormt daarmee een van de weinige vrije, openlucht projecten met vrije artistieke films in Nederland. Doel is om op een educatieve, leuke manier experimentele maar toegankelijke filmpjes te maken voor een groot publiek. Het publiek bestaat uit internetters over de hele wereld, dagjes mensen en bezoekers van het Oerol Festival (ca 55.000).

OerolTube sluit elke festivaldag af met een VJ die alle filmpjes van de dag aan elkaar mixed tijdens de klanken van de DJ in de avonduren op het centrale festivalterrein. OerolTube biedt artistieke vrijheid aan 25 filmmakers, 10 dagen lang. Streven is om de OerolTube in 2011 in zijn volledige vorm te presenteren.

Veel mensen denken dat het Oerol Festival zijn eigen broek op kan houden en dit filmproject wel kan sponsoren, maar dat is absoluut niet het geval. Sterker nog vele subsidies voor Oerol zelf zijn ingetrokken en zij zitten in zwaarder weer dan ooit te voren.


En dus… OerolTube

Hoe is het idee van OerolTube tot stand gekomen en is dat het begin geweest van samenwerking tussen jullie?
Het project is ontstaan doordat er op het Oerol Festival Terschelling, naast theater, diverse kunstvormen vertegenwoordigd zijn maar videokunst is vaak op de achtergrond gebleven. Dit leidde altijd tot grote vraagtekens bij makers. Waarom doen niet iets op deze mooie plek? En nu horen we van veel makers: “eindelijk iemand die er wat mee doet”!

Het eiland, ver buiten de Randstad, biedt namelijk een rustige omgeving zonder stadsinvloeden zoals: reclame, stoplichten, vervuiling, telefoontjes etc. waardoor makers zich zonder afleiding kunnen focussen op het maken van films. In aanwezigheid van vele creatieve vakgenoten en bijna 60.000 bezoekers zet aan tot vernieuwing en samenwerking.

De HKU heeft in 2004 ook al eens geprobeerd iets te doen. Daar zou initiatiefnemer Yorrick de Nooijer in eerste instantie ook in meeliften toen hij nog op de HKU opleiding zat. Maar dat is ter zijner tijd niet doorgegaan. Yorrick bezocht in dat jaar wel voor het eerst Oerol als bezoeker, net als het jaar daar na. In 2006 heeft hij voor het eerst voor Oerol media gewerkt, en in de jaren daarna besloten zelf iets op poten te zetten omdat dat mediaproject weer stopte. Hij heeft in 2008 informele gesprekken gehad met medewerkers van het Oerol Festival hoe toch een groot videokunst project mogelijk te maken op het festival, daarna heeft hij een concept ingezonden wat positief is gevallen bij de organisatie en heeft geleid tot het pilot project “OerolTube”. Samenwerking is erg belangrijk daarom heeft Yorrick bij het concreter worden van het project in 2009 (senior) regisseur Peter Franken en ervaren producer Saar van der Spek gevraagd om mee te werken. Zij hebben er mede voor gezorgd dat pilot van de OerolTube in 2009 een succes is geworden voor zowel de als de bezoekers als de makers.

Heb je van te voren al een idee van wat je wil vastleggen?
Het unieke aan ons project is dat wij niet kunnen zeggen wat er exact uit komt, dat is nou precies het experimentele van dit project. Maar het mooie is wel dat er wel altijd iets moois uit komt (zie de demofilms). Doordat we cross-over en multidisciplinair zijn, ontmoeten verschillende makers met verschillende sterke kanten elkaar en dat versterkt het vrije werk enorm. Ook guerrilla style schuiven er theatermakers of bezoekers aan om mee te werken aan de filmpjes. De ene keer maakt een team een animatiefilmpje, de andere keer een mini-drama in combinatie met de theatermakers op het eiland, dat is die unieke aanstekende en verassende werking. Er zullen ongetwijfeld veel maatschappelijke thema’s aangeboord worden door zon, zee, bos, duinen en mensen die je op Terschelling tegen komt.

Jullie zijn nu op zoek naar andere filmmakers. Hoe ziet samenwerking eruit?
OerolTube biedt artistieke vrijheid aan filmmakers met een autonome of auteursfilmachtige insteek, 10 dagen lang voor ca 25 makers! Het idee is dat makers uit verschillende disciplines (cameramensen, animatoren, instant muziek composers en verschillende soorten filmmakers/regisseurs etc.) dagelijks in teams onder begeleiding/coaching van de vaste crew binnen 1 dag een filmpje maken. Een animator kan namelijk een goede aanvulling zijn op een regisseur. En zo zijn er binnen de groep van 25 makers allerlei experimenten en samenwerkingsverbanden mogelijk. Dit levert steeds wisselende soorten en verassende films op, een interessante mix waar je maar naar blijft kijken, en voor ieder wat wils. De films vertonen we op een groot videoscherm op het centrale festival terrein. Doordat meerdere teams aan het werk zijn krijg je iedere dag een aantal nieuwe films, deze gecombineerd met films van de vorige dagen en toepasselijk bestaand werk vormen samen een carrousel van films die steeds weer doorlopend te bekijken is wanneer je maar zin hebt. In de avond als er dansmuziek is, mixed een VJ alle beelden van de dag aan elkaar op het ritme van de muziek. Dit vormt een ultieme afsluiter van de dag voor zowel makers als bezoeker.

Is het belangrijk dat je als filmmaker aan bepaalde eisen voldoet om aan te kunnen sluiten bij OerolTube?
Jazeker. We geven in eerste instantie heel Nederland de kans zich aan te melden via Cultuur-Ondernemen, met name jong talent. Om precies te zijn makers uit de autonome of auteurs -achtige hoek, maar ook aanvullende makers zoals animatoren, instant muziek composers, cameramensen en editors.

Daarna begint de selectie. We zoeken naar doorzetters met creatieve originele ideeën en een goede houding qua samenwerken. Dit klinkt heel standaard, maar het zal je verbazen hoe moeilijk dat toch is om die interessante “allrounders” te vinden. Leiding geven aan een klein team, maar aan de andere kant ook uitvoerend kunnen werken en goede ideeën blijven genereren kan toch blokkeren voor sommige makers. Makers die gewend zijn die ene droom na te jagen en zodra ze die niet kunnen verwekelijken gelijk blokkeren, dat is niet fijn voor hun zelf, de groep en uiteindelijk het publiek. Natuurlijk heeft iedereen wel zijn positieve en negatieve eigenschappen en zo is het aan ons als organisatie de truc om de meest vruchtbare balans te creëren, en door het proces van “maken” iedereen een beetje bij te schaven. Verder kijken we natuurlijk naar nog meer puntjes zoals bijvoorbeeld techniek, doorzettingsvermogen, man/vrouw verhouding, en originaliteit.