zaterdag 12 februari 2011

100 dagen voordekunst

De lancering van voordekunst vond op 4 november plaats in het Hirschgebouw aan het Leidseplein. Dit is vandaag precies 100 dagen geleden!

woensdag 9 februari 2011

Hallo, CONTACT!

Interview met Babs Gons, samen met Lies Aris medeoprichtster en coach van Poetry Circle Nowhere.
De Poetry Circle Nowhere is een gezelschap van performende schrijvers en schrijvende performers die experimenteren met de grenzen van de performance poëzie. Ze maakt voorstellingen en performances voor diverse gelegenheden waar publiek kennis kan maken met de kracht van ‘spoken word’.
Deze groep artiesten put inspiratie uit verschillende kunstvormen en werkt samen met schrijvers, spoken word artiesten, dansers fotografen, beeldende kunstenaars, muzikanten en theatermakers.

PCN treden op bij toonaangevende festivals en podia als Poëzie in het Park (Amsterdam Wereldboekenstad), Paradiso, Tolhuistuin, Fringe Festival, het Rozentheater en FOAM en waren ze 1 van de 12 gezelschappen, geselecteerd uit honderden gezelschappen wereldwijd, die mochten deelnemen aan het internationale theaterfestival Contacting The World in Manchester.


Vanaf 2008 maakte PCN voorstelling als : Net Niet, Die Maar, Alter Ego en als laatste (tot stand gekomen in het kader van het internationale theater festival ‘Contacting the World 2010’) Re Move All.

Met een nieuw project op voordekunst probeert PCN iets geheel nieuws uit.
In een interactieve dichtbundel (ook wel een poetry popup boek) willen zij de uitgesproken performences vastleggen. Met als onderwerp de meest elementaire basisbehoefte van de mens, namelijk: ‘CONTACT’.

Hoe is de geboorte van een dichtbundel ontstaan?

Het is een behoefte om iets vast te leggen. De Poetry Circle Nowhere treedt heel veel op, staat op diverse plekken met voorstellingen, vermaakt mensen, ontroert mensen, zet mensen aan het denken. Na afloop van een optreden zullen mensen nog even napraten, nog even denken over wat ze hebben gezien, gehoord, misschien vertellen ze thuis erover. Maar de ervaring is dan al voorbij. Daarom dachten wij op een gegeven moment, wat als je ons nou mee naar huis kan nemen, voorlezen aan iemand anders, naar kan kijken wanneer je wil of gewoon op de koffietafel kan leggen? En voila, het idee om een boek te maken.

Al enig idee hoe de invulling eruit gaat zien?

Het boek zal gevuld worden met werk wat door de dichters nieuw wordt ontwikkeld en er zal ook visueel het idee van een performance gecreëerd worden. Er kan iets van gedane optredens in komen maar er wordt ook speciaal nieuw werk gemaakt.



Als je doneert krijg je een zin van een van de dichters / performers. Wie van de dichters maakt deze zinnen?

De Poetry Circle Nowhere is een groep, daar ligt ook een heel deel van de kracht, dat deze schrijvende performers gezamenlijk werk maken, performen en ook elkaars individuele artistiekheid beïnvloeden. De dichtregels zullen door alle dichters geschreven worden, het is dus een verassing van wie je de poëzie ontvangt.

De Poetry Circle Nowhere bestaat uit:

Azahlee, Springils, Unom, Timothy Martinus (deelnemer Fringe Festival 2011), Kofi, Najiba (NK poetry slam winnares 2008), Maryland, Vurrr, Windowbird en Krentenkoning (NK poetry slam finalist 2010).

Kan je iets vertellen over het filmpje?

Het motto van deze bundel is geworden ‘boekje erbij’. Het idee erachter is dat we nu in boekvorm te verkrijgen zijn en dat je, op welk moment ook, ons er even bij kan pakken, waar dan ook. Hier zijn twee filmpjes rond gemaakt, binnenkort komt de andere online.

Het boek CONTACT is een interactief boek met daarin pop-ups, foto’s, audio en andere zintuiglijke mogelijkheden. Een boek dat tot leven komt en contact zoekt met de lezer doordat deze aan dingen moet trekken, over dingen heen moet wrijven, op zoek moet gaan naar verborgen boodschappen, popups uit kan laten klappen. Het boek is een magazinevorm met harde cover. Door het unieke karakter van het boek is de oplage beperkt. In mei 2011 zal het boek uitkomen en vanaf dan zal de Poetry Circle performances/ boekpresentaties doen uit het boek op plekken in de openbare ruimte zoals in de Openbare Bibliotheek, maar ook op diverse podia.

Check meer over dit project op voordekunst

dinsdag 1 februari 2011

voordekunst op napnieuws



De gulle gevers: publieksfinanciering

Door Eva de Valk

Kunstenaars moeten zelfredzaam worden, vindt het kabinet-Rutte. Niet de overheid, maar zogenoemde mecenassen moeten kunstenaars in toenemende mate financieel ondersteunen. Wie zijn deze particuliere gevers, wat zijn hun beweegredenen? NAP interviewt iedere week een Gulle Gever.


Afbeelding: Voordekunst.nl

Amsterdam, 26 jan. -Niet één mecenas, maar een heel netwerk van mecenassen. Dat is wat Roy Cremers (1983) voor ogen staat. Als medewerker van het Amsterdams Fonds voor de Kunst (AFK) heeft hij Voordekunst opgezet, een website waarbij particulieren geld kunnen geven aan Amsterdamse kunstprojecten. Op de site staat precies wat ieder project behelst, hoeveel geld daarvoor nodig is, welk aandeel daarvan al binnen is en hoeveel dagen er nog zijn voordat dat bedrag binnen moet zijn. Het AFK, dat jaarlijks 8,5 miljoen euro subsidie krijgt van de gemeente

Voordekunst is op 4 november van start gegaan. Hoe verloopt het project tot nu toe?

“We zijn met zes projecten begonnen. Drie daarvan zijn nu afgesloten: twee haalden 100 procent van de benodigde financiering, de andere 88 procent. Van dat laatste project is een aangepast projectvoorstel gemaakt, waarmee de donateurs akkoord zijn gegaan. Met die drie projecten hebben we 185 donateurs geworven. Gemiddeld geven ze 50 euro persoon, met af en toe een uitschieter naar boven. Tot nu toe verloopt het dus goed.
“Wat we wel merken is dat het veel tijd kost om de projecten onder de aandacht te brengen. We zijn nog aan het aftasten wat wel en niet werkt. Publieksfinanciering is niet voor iedere kunstenaar en ieder project geschikt.”

Wat voor projecten zijn geschikt?

“Kleine, persoonlijke projecten lijken het beste te werken. De meeste donateurs kennen de kunstenaar persoonlijk, het zijn vrienden of vrienden van vrienden. Daardoor hebben ze vertrouwen in het project.

“Het project van Miktor & Molf wist bijvoorbeeld binnen 16 dagen de benodigde 4.500 euro binnen te halen, doordat zij hun project effectief wisten te promoten via sociale media als Facebook en Twitter. Zij bereikten zo 55 donateurs. Nu kunnen zij een betonnen sculptuur realiseren op het NDSM-terrein, waar performances van skaters zullen plaatsvinden.

Projecten die eerst werden ondersteund door het AFK moeten nu door particulieren worden gefinancierd. Waarom zouden zij dat doen?

“Wij ondersteunen projecten nooit volledig, meestal voor vijftig procent. Dat deden we al en dat blijft zo. De rest moeten kunstenaars zelf organiseren, bijvoorbeeld door andere fondsen aan te schrijven, eigen inkomsten te genereren of sponsoring. Voordekunst is een extra hulpmiddel bij het zoeken naar eigen inkomsten die de kunstenaars sowieso al moeten regelen.
“We hebben nog geen uitgebreid onderzoek gedaan naar de motieven van de donateurs. Tot nu toe lijken het vooral bekenden te zijn van de kunstenaars. De Amerikaanse website Kickstarter is vergelijkbaar met Voordekunst. Ook zij signaleren dat kleine, persoonlijke projecten het aantrekkelijkst zijn voor donateurs. Dan kan je de kunstenaar ontmoeten en echt een verschil maken. Je moet het de kunstenaar gunnen.”

Dus de kunstenaar moet sympathiek zijn?

“Bij voorkeur wel, ja.”

Het AFK bepaalt welke projecten mogen deelnemen. Is er niet pas echt sprake van ‘toegankelijk, democratisch en transparant’ financieringssysteem als het publiek zelf kan bepalen welke projecten mogen deelnemen?

“Wij hebben er bewust voor gekozen om zelf de selectie van de projecten te maken. Dat is mede ingegeven door de ervaringen van Sellaband, een initiatief dat zich richtte op publieksfinanciering van de muziekscene maar inmiddels failliet is. Zij zijn begonnen met een volledig open website, maar zij hebben ons dringend geadviseerd om dat niet te doen. Als je op een site komt waar duizend projecten op staan, ook een heleboel slechte, kan dat afschrikken. Je moet er als donateur van op aan kunnen dat het project goed is. Daar zorgen wij voor.”

Wanneer is Voordekunst geslaagd?

“We hebben geen harde doelen gesteld. Tot eind 2011 hebben we nog subsidie om de site in de lucht te houden en te promoten. We hopen dat er daarna een landelijk platform komt voor kunstdonaties. Daarover zijn we nu aan het praten met andere fondsen. Kunstenaars, kunstinstellingen, fondsen en ook politici zoals Carolien Gehrels zijn enthousiast over Voordekunst. Maar het is nog te vroeg om te zeggen of het echt aanslaat bij het grote publiek.”