Gisteren publiceerde het Financieel Dagblad een bericht van de Autoriteit Financiële Markten waarin gewaarschuwd werd voor crowdfunding. Hieronder een reactie van Pim Betist :
Crowdfunding, investeren in verandering
Bijna tien jaar geleden zat ik in een taxi in New York, toen ik luisterde naar de radio en me ergerde aan het beperkte aanbod van muziek. De ongetekende bands die ik in het live circuit hoorde vond ik veel beter dan de muziek op de radio. Ik besloot SellaBand op te richten, een website die de macht bij de muziekliefhebber legde. Met kleine investeringen van een grote groep mensen zouden wij zelf bepalen welke artiest de studio in mocht om een album op te nemen. Mijn idee sprak velen aan. We verzamelde meer dan 3 miljoen dollar van ongeveer 50.000 muziekliefhebbers. Het fenomeen “crowdfunding” was geboren. Kiva.com, Kickstarter.com en Tenpages.com volgden met succes.
Gisteren las ik dat de financiële toezichthouders Autoriteit Financiële Markten (AFM) en de Nederlandsche Bank (DNB) zich gezamenlijk hebben georiënteerd op nieuwe financieringsmodellen die bekend staan als ‘crowdfunding’. In het artikel wordt een definitie en een opsomming van wettelijke bepalingen gegeven die van toepassing kunnen zijn. Daarnaast wordt gewaarschuwd voor risico’s die kunnen ontstaan voor gebruikers. Bij het bepalen van de risico’s is geen onderscheid gemaakt tussen crowdfunding en “peer to peer lending”. Dat laatste is een model waarbij consumenten geld aan elkaar lenen met kans op financieel rendement en heeft een totaal ander risico profiel dan crowdfunding. Peer to peer lending mag daarom niet over een kam geschoren worden met crowdfunding.
DNB en AFM noemen in hun publicatie voorbeelden als het uitlenen van geld voor het kopen van een wasmachine en het investeren in de opname van een CD in een adem. Het opnemen van een CD heeft een wezenlijk ander gevolg dan de aanschaf van een wasmachine. Bij het voorbeeld van de wasmachine is er slechts een partij die er baat bij heeft. Er zijn geldverschaffers en geldvragers. Bij succes kan alleen de geldvrager van de wasmachine gebruik maken. In het geval van de CD is er ook een derde partij, namelijk de partij die van de opgenomen CD kan genieten. De CD heeft de potentie om door duizenden klanten, die niets te maken hebben met het crowdfunding platform, gekocht te worden. Daarnaast zijn er miljoenen radioluisteraars en internetgebruikers die baat kunnen hebben bij de opname van de CD.
We kunnen dus pas echt van crowdfunding spreken als een gemeenschappelijk doel nagestreefd wordt waar een derde partij ook baat bij heeft. Zo maakt de 1procentclub onder andere weeshuizen in Afrika mogelijk middels crowdfunding. Voordekunst.nl doet hetzelfde voor bijvoorbeeld sociale sculpturen. Het volk van de Verenigde Staten maakte de benoeming van president Obama mogelijk middels crowdfunding. Er moet een dikke lijn getrokken worden tussen crowdfunding en peer to peer lending. Crowdfunding, zoals het bedoeld is, kan een grote verandering teweeg brengen in onze samenleving. Potentie die niet gezien wordt door traditionele partijen wordt mogelijk gemaakt door een kleine bijdrage van een grote groep mensen. Ik schaar de aanschaf van een wasmachine niet onder deze zelfde potentie. Als een oma van haar jaarlijkse pensioen beroofd wordt door een geldvrager die, om welke reden dan ook, niet terug betaalt wil ik niet dat crowdfunding daar de schuld van krijgt.
Vriendelijke groeten,
Pim Betist
Geen opmerkingen:
Een reactie posten